Το σημερινό άρθρο αφορά σε ένα είδος οικιακής ψυχαγωγίας, αλλά και εκπαίδευσης, που άνθησε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και επιβιώνει ως τις μέρες μας, με μικρότερη μάλλον δημοτικότητα. Αναφερόμαστε στην χαρτοκοπτική και στις εφαρμογές της, όπως το toy (ή paper) theater, τα διοράματα, αλλά και οι μεμονωμένες και γνωστότερες χάρτινες εικόνες διαφόρων αντικειμένων, όπως ζώων, φυτών, αυτοκινήτων κ.ά. τις οποίες το παιδί ή ο ενήλικας, έκοβε και δίπλωνε, ώστε η μορφή, μερικές φορές τρισδιάστατη, να τοποθετηθεί στον χώρο.
