H άνοιξη έχει πάρει τις στρατηγικές θέσεις της και τα τελευταία υπολείμματα ενός χειμώνα που μας λύπησε πολύ, τρέπονται, το ένα μετά το άλλο, σε φυγή...
Ας υποδεχτούμε λοιπόν την ευφρόσυνη εαρινή επίθεση με έναν πίνακα του Ito Shinsui και μερικά χαϊκού τού Ιssa για την sakura, δηλαδή την ανθισμένη κερασιά, με τα οποία ο ποιητής καλωσορίζει την άνοιξη, υμνεί τη ζωή, αλλά υπενθυμίζει το εύθραυστο και φευγαλέο της ύπαρξης.
*
Άνθη της κερασιάς. Πρόσκαιροι κάτοικοι αυτού του κόσμου.
*
Στην σκιά των ανθισμένων κερασιών, κανείς δεν είναι απόλυτα ξένος.
*
Νυχτερινά άνθη της κερασιάς. Αιθέριες δέσποινες που ζείτε ανάμεσά μας.
*
Χωρίς να λυπάστε πέφτετε και σκορπίζεστε. Άνθη της κερασιάς.
*
Άνθη της κερασιάς. Αν ήμουν είκοσι χρόνια νεώτερος...
*
Άνθη της κερασιάς. Όμορφες γυναίκες του Κυότο με τα μάγουλά σας τυλιγμένα σε εσάρπες.
*
Υφέρπον το βουνό αναδύεται. Ανάμεσα από τα άνθη της κερασιάς.
*
Ολόλαμπρο φεγγάρι. Αληθεύει ότι κι εσύ πρέπει να περάσεις βιαστικά;
*
Ξύπνα γριά γατούλα. Και με χασμουρητά και τεντώματα βγες έξω να αναζητήσεις την αγάπη.
*
Τι παράξενο πράγμα. Να είσαι ζωντανός. Κάτω από τα άνθη της κερασιάς.
*
Τρυποφράκτη. Κοιτάζεις εδώ, κοιτάζεις εκεί. Έχασες κάτι;
*
Μη σκοτώσεις αυτή τη μύγα. Δεν βλέπεις ότι τρίβοντας τα άκρα της προσεύχεται για σένα;
*
Στην ανοιξιάτικη βροχούλα. Ένα όμορφο κορίτσι χασμουριέται.
*
Ο τρυποφράκτης. Κερδίζει τα προς το ζην, αθόρυβα.